Cambodja
04 Dec 2007
Angkor Wat, here we come. Wonen in Japan betekend dat je in de buurt van Cambodja bent. Nou ja, bij wijze van spreken. Het was een lange reis, vooral door de 8 uur overstap tijd in Bangkok. Dat is geen pretje, vooral wanneer het van 11 uur 'avonds tot 7 uur 's ochtends is...
We hadden een kamer geboek in de FCC in Phnom Penh, maar we waren natuurlijk te vroeg. Maar ja, geen tijd te verspillen, dus we hebben onze bagage afgegeven en zijn gaan wandelen, om de stad te verkennen.
We hebben het Koninklijk Paleis en de zilveren pagoda bezocht, en ook het onafhankelijkheids monument en Wat Pnom. Net toen we op een terrasje zaten om uit te rusten, begon het te regenen. Niet vreemd, per slot van rekening zitten we midden in het regenseizoen.
De tweede dag was erg emotioneel. We zijn naar de killing fields en het S21 museum geweest. Het is erg moeilijk om te omschrijven, de ellende van de oorlog, verschrikkelijk. Toen we bij de killing fields rond liepen, kon je gewoon de kleren en botten rond zien liggen. Gruwelijk.
De foto's en kamers bij S21 beschrijven situaties waarvan je denkt dat dat menselijkerwijze niet mogelijk is. Als je ook Cambodja bezoekt, moet je zeker hier naar toe gaan. Al is het alleen maar om te realizeren dat deze dingen niet meer voor mogen komen.
's Middags zijn we naar het Nationaal Museum gegaan, dit laat een andere kant van de geschiedenis van Cambodja zien. Een veel mooiere, en het is erg rustgevend om op het plein van het museum te zitten en gewoon te genieten van de stilte.
We nemen de boot naar Siem Reap. Het duurt 6 uur over het Thonle Sap meer. Het water niveau is hoog, een van de voordelen van het regenseizoen. Het weer is erg mooi, de zon schijnt de hele dag en we zijn flink verbrand. Dat voel je niet wanneer je op de boot zit, lekker windje.... Onze gezichten waren zo rood als een tomaat, niet erg charmant.
We regelen een gids die ons de tempels van Angkor Wat zal laten zien. 's Avonds neemt hij ons mee naar Pnom Bakheng om de zonsondergang te zien. Dat doen we met zo'n 300 andere toeristen. Maar ja, we mogen van geluk spreken, dit is niet het hoogseizoen, want dan is het vele malen drukker.
Pina, onze gids, komt ons ophalen bij ons hotel. Hij neemt ons mee voor onze eerste tempel toer dag. Het is goed te hebben, zo achterin zijn tuktuk. We bezoeken Prasat Kravan, Banteay, Kolei, Ta Prohm, Ta Keo, Bayon en Angkor Thom. Sommige van de tempels worden omarmd door bomen. De bomen vernietigen de tempels, maar tergelijkertijd houden ze de tempels staande. Toen het tijd was om Angkor Wat te bezoeken, begon het te regelen. We besluiten dat voor morgenvroeg te bewaren.
Om zeven uur staan we bij Angkor Wat. We zijn een van de eerste bezoekers en besluiten meteen naar de achterkant van de tempel te lopen. Op die manier kunnen we genieten van Angkor Wat, zonder dat er hordes toeristen voor ons langs lopen. Een goed idee, er was niemand... De rest van de dag bezoeken we Preah Kan, Neak Pran, Ta Som, East Meb and Prerup. Je zou denken dat twee volle dagen tempels kijken, de tempels je wel de keel uit gaan hangen. Maar dat is niet zo. Ze hebben allemaal hun eigen specifieke uitstraling en zijn allemaal een bezoek waard. Het gedoe met de kinderen die je bij iedere tempel t-shirts, boeken en kaarten willen verkopen kan soms vermoeiend zijn (bekijk het filmpje). Maar ja, per slot van rekening moeten zij ook leven, dus we hebben toch maar iets van ze gekocht.
De volgende dag begint weer vroeg. Om 6 uur worden we door een vrachtwagen opgehaald om naar de boot te gaan. Vandaag gaan we naar Battambang. De boottrip duurt 6 uur en bijna de hele tijd heeft het geregend. Het water niveau is erg hoog. De bosjes die je voorbij ziet schieten zijn in werkelijkheid de toppen van de bomen... (bekijk het filmpje). Toen we bij het hotel aankwamen was het weer opgeklaard, dus gaan we weer een wandeling door de stad maken.
We hebben ook geleerd om Cambodiaans te koken. Samen met een Australische moeder en haar dochten hebben we een kookles gevolgd. Het was een leuke ervaring, eerst zijn we met z'n allen naar de markt gegaan om inkopen te doen en we hebben een paar lekkere gerechten klaar gemaakt.
We hebbben Terry Trethowan, oud CEO van de Australische AIDS foundation. Hij is betrokken bij het Hope for Children weeshuis in Battambang. Hij heeft ons uitgenodigd om de "poort ceremonie" mee te maken. Gavin en Jason, twee Australiërs, hebben geld ingezameld om de muur en poort rond het weeshuis te bouwen. Tijdens de ceremonie wordt de poort officieel door monniken gezegend. We hoorden dat de jongste wees pas 6 maanden oud is en dat ze ook een school hebben in het weeshuis. We hebben dus luiers en boeken en potloden meegebracht, om het weeshuis te steunen. Het was een erg emotionele ervaring.
's Middags hebben we een brommer toer gemaakt. Twee gidsen hebben ons de omgeving van Battambang laten zien. We hebben de "killing cave" bezocht, en wat tempels en hebben een ritje op de bamboe trein gemaakt (bekijk het filmpje). 's Avonds zijn we met wat mensen van het weeshuis gaan eten en hebben Carlos' verjaardag gevierd. Sorry, geen foto's, maar het was erg gezellig. Een mooi einde van een gedenkwaardige vacantie.
Camboja film kan je hier zien
We hadden een kamer geboek in de FCC in Phnom Penh, maar we waren natuurlijk te vroeg. Maar ja, geen tijd te verspillen, dus we hebben onze bagage afgegeven en zijn gaan wandelen, om de stad te verkennen.
We hebben het Koninklijk Paleis en de zilveren pagoda bezocht, en ook het onafhankelijkheids monument en Wat Pnom. Net toen we op een terrasje zaten om uit te rusten, begon het te regenen. Niet vreemd, per slot van rekening zitten we midden in het regenseizoen.
De tweede dag was erg emotioneel. We zijn naar de killing fields en het S21 museum geweest. Het is erg moeilijk om te omschrijven, de ellende van de oorlog, verschrikkelijk. Toen we bij de killing fields rond liepen, kon je gewoon de kleren en botten rond zien liggen. Gruwelijk.
De foto's en kamers bij S21 beschrijven situaties waarvan je denkt dat dat menselijkerwijze niet mogelijk is. Als je ook Cambodja bezoekt, moet je zeker hier naar toe gaan. Al is het alleen maar om te realizeren dat deze dingen niet meer voor mogen komen.
's Middags zijn we naar het Nationaal Museum gegaan, dit laat een andere kant van de geschiedenis van Cambodja zien. Een veel mooiere, en het is erg rustgevend om op het plein van het museum te zitten en gewoon te genieten van de stilte.
We nemen de boot naar Siem Reap. Het duurt 6 uur over het Thonle Sap meer. Het water niveau is hoog, een van de voordelen van het regenseizoen. Het weer is erg mooi, de zon schijnt de hele dag en we zijn flink verbrand. Dat voel je niet wanneer je op de boot zit, lekker windje.... Onze gezichten waren zo rood als een tomaat, niet erg charmant.
We regelen een gids die ons de tempels van Angkor Wat zal laten zien. 's Avonds neemt hij ons mee naar Pnom Bakheng om de zonsondergang te zien. Dat doen we met zo'n 300 andere toeristen. Maar ja, we mogen van geluk spreken, dit is niet het hoogseizoen, want dan is het vele malen drukker.
Pina, onze gids, komt ons ophalen bij ons hotel. Hij neemt ons mee voor onze eerste tempel toer dag. Het is goed te hebben, zo achterin zijn tuktuk. We bezoeken Prasat Kravan, Banteay, Kolei, Ta Prohm, Ta Keo, Bayon en Angkor Thom. Sommige van de tempels worden omarmd door bomen. De bomen vernietigen de tempels, maar tergelijkertijd houden ze de tempels staande. Toen het tijd was om Angkor Wat te bezoeken, begon het te regelen. We besluiten dat voor morgenvroeg te bewaren.
Om zeven uur staan we bij Angkor Wat. We zijn een van de eerste bezoekers en besluiten meteen naar de achterkant van de tempel te lopen. Op die manier kunnen we genieten van Angkor Wat, zonder dat er hordes toeristen voor ons langs lopen. Een goed idee, er was niemand... De rest van de dag bezoeken we Preah Kan, Neak Pran, Ta Som, East Meb and Prerup. Je zou denken dat twee volle dagen tempels kijken, de tempels je wel de keel uit gaan hangen. Maar dat is niet zo. Ze hebben allemaal hun eigen specifieke uitstraling en zijn allemaal een bezoek waard. Het gedoe met de kinderen die je bij iedere tempel t-shirts, boeken en kaarten willen verkopen kan soms vermoeiend zijn (bekijk het filmpje). Maar ja, per slot van rekening moeten zij ook leven, dus we hebben toch maar iets van ze gekocht.
De volgende dag begint weer vroeg. Om 6 uur worden we door een vrachtwagen opgehaald om naar de boot te gaan. Vandaag gaan we naar Battambang. De boottrip duurt 6 uur en bijna de hele tijd heeft het geregend. Het water niveau is erg hoog. De bosjes die je voorbij ziet schieten zijn in werkelijkheid de toppen van de bomen... (bekijk het filmpje). Toen we bij het hotel aankwamen was het weer opgeklaard, dus gaan we weer een wandeling door de stad maken.
We hebben ook geleerd om Cambodiaans te koken. Samen met een Australische moeder en haar dochten hebben we een kookles gevolgd. Het was een leuke ervaring, eerst zijn we met z'n allen naar de markt gegaan om inkopen te doen en we hebben een paar lekkere gerechten klaar gemaakt.
We hebbben Terry Trethowan, oud CEO van de Australische AIDS foundation. Hij is betrokken bij het Hope for Children weeshuis in Battambang. Hij heeft ons uitgenodigd om de "poort ceremonie" mee te maken. Gavin en Jason, twee Australiërs, hebben geld ingezameld om de muur en poort rond het weeshuis te bouwen. Tijdens de ceremonie wordt de poort officieel door monniken gezegend. We hoorden dat de jongste wees pas 6 maanden oud is en dat ze ook een school hebben in het weeshuis. We hebben dus luiers en boeken en potloden meegebracht, om het weeshuis te steunen. Het was een erg emotionele ervaring.
's Middags hebben we een brommer toer gemaakt. Twee gidsen hebben ons de omgeving van Battambang laten zien. We hebben de "killing cave" bezocht, en wat tempels en hebben een ritje op de bamboe trein gemaakt (bekijk het filmpje). 's Avonds zijn we met wat mensen van het weeshuis gaan eten en hebben Carlos' verjaardag gevierd. Sorry, geen foto's, maar het was erg gezellig. Een mooi einde van een gedenkwaardige vacantie.
Camboja film kan je hier zien