Marjolein in Japan
20 Jan 2008
In November kregen we bezoek van Marjolein. Lenette was een paar dagen naar Taiwan geweest en komt terug in Tokyo wanneer Marjolein klaar is om de stad te verlaten. 's Middags bezoeken we nog even de Asakusa tempel en de volgende dag vertrekken we naar Tsukuba.

We hebben geluk met het weer, stralend blauwe lucht en de bladeren aan de bomen zijn vuurrood, een heel mooi plaatje.

We volgen het toeristen pad: kabelbaan naar boven, genieten van het uitzicht en via een wandelpad naar beneden.




De volgende dag gaan we naar Mito. De Kairakuen tuin is een van de beroemdste tuinen in Japan. Als we dan toch in de buurt zijn, moeten we er natuurlijk ook naartoe. Er staan ruim 3.000 pruimenbomen in de tuin, dat moet een geweldig gezicht zijn, wanneer ze allemaal in bloesem staan. Helaas is dat in februari, dus wij moeten het doen met bijna kale bomen. Er staan verschillende traditionele Japanse gebouwen in het park, die zijn en blijven mooi het hele jaar door...


Dan is het tijd om naar Nikko te gaan. Nikko is vooral beroemd om het Toshogu tempel complex. Het is een feestdag, en samen met hordes Japanners lopen we door het complex. Lenette bezoekt het voor de derde keer, maar het blijft indrukwekkend.


Buiten het tempel complex zijn verschillende wandelpaden. Helaas voor de Japanse groepsreiziger is een wandeling niet ingepland. Gelukkig voor ons, wij kunnen lekker rustig van de omgeving genieten.

Dan is het tijd om naar Aizu-Wakamatsu te rijden. We proberen zoveel mogelijk te laten zien, in een hele korte tijd. Een etentje in een lokaal okonomiyaki restaurant mag niet ontbreken. Dit restaurant heeft de slogan "huiselijk" welk erg letterlijk genomen. Maar de okonomiyaki smaakt voortreffelijk.


Een wandeling langs het vijf-kleuren-meren-gebied bij Aizu-Wakamatsu mag natuurlijk niet ontbreken. De temperaturen liggen hier een stuk lager dan in Tokyo en omgeving, en er ligt al sneeuw.


Gelukkig hebben we een extra fiets, dus kunnen we mooi met z'n drieën een stukje gaan fietsen. We hoeven niet ver te fietsen om in de natuur te zitten en komen bij een mooi watervalletje.


Via het beroemde Aizu-Wakamatsu Tsuruga kasteel fietsen we weer terug. Er hangt een kimono die je mag proberen om je een Japanse te laten voelen. Hij staat Marjolein erg goed.


Als laatste Japan ervaring gaan we naar een ramen restaurant. Ramen moet je naar binnen slurpen. Iets wat wij juist van jongs af aan hebben moeten afleren...




We hebben geluk met het weer, stralend blauwe lucht en de bladeren aan de bomen zijn vuurrood, een heel mooi plaatje.

We volgen het toeristen pad: kabelbaan naar boven, genieten van het uitzicht en via een wandelpad naar beneden.




De volgende dag gaan we naar Mito. De Kairakuen tuin is een van de beroemdste tuinen in Japan. Als we dan toch in de buurt zijn, moeten we er natuurlijk ook naartoe. Er staan ruim 3.000 pruimenbomen in de tuin, dat moet een geweldig gezicht zijn, wanneer ze allemaal in bloesem staan. Helaas is dat in februari, dus wij moeten het doen met bijna kale bomen. Er staan verschillende traditionele Japanse gebouwen in het park, die zijn en blijven mooi het hele jaar door...


Dan is het tijd om naar Nikko te gaan. Nikko is vooral beroemd om het Toshogu tempel complex. Het is een feestdag, en samen met hordes Japanners lopen we door het complex. Lenette bezoekt het voor de derde keer, maar het blijft indrukwekkend.


Buiten het tempel complex zijn verschillende wandelpaden. Helaas voor de Japanse groepsreiziger is een wandeling niet ingepland. Gelukkig voor ons, wij kunnen lekker rustig van de omgeving genieten.

Dan is het tijd om naar Aizu-Wakamatsu te rijden. We proberen zoveel mogelijk te laten zien, in een hele korte tijd. Een etentje in een lokaal okonomiyaki restaurant mag niet ontbreken. Dit restaurant heeft de slogan "huiselijk" welk erg letterlijk genomen. Maar de okonomiyaki smaakt voortreffelijk.


Een wandeling langs het vijf-kleuren-meren-gebied bij Aizu-Wakamatsu mag natuurlijk niet ontbreken. De temperaturen liggen hier een stuk lager dan in Tokyo en omgeving, en er ligt al sneeuw.


Gelukkig hebben we een extra fiets, dus kunnen we mooi met z'n drieën een stukje gaan fietsen. We hoeven niet ver te fietsen om in de natuur te zitten en komen bij een mooi watervalletje.


Via het beroemde Aizu-Wakamatsu Tsuruga kasteel fietsen we weer terug. Er hangt een kimono die je mag proberen om je een Japanse te laten voelen. Hij staat Marjolein erg goed.


Als laatste Japan ervaring gaan we naar een ramen restaurant. Ramen moet je naar binnen slurpen. Iets wat wij juist van jongs af aan hebben moeten afleren...


