Op bezoek bij de Preustings
02 May 2005
Na weer een "bijna overdosis" sushi zit ik met de laptop op schoot op de bank. Het is weer eens tijd voor een update. Het is hier "golden week", waarbij vrijdag, dinsdag, woensdag en donderdag nationale feestdagen zijn en er dus met 2 extra vrije dagen een ruime week vacantie gehouden kan worden. Hoogseizoen, dus, hoofdprijzen voor vluchen en accommodatie. Het is druk op het werk, dus Carlos en ik nemen onze "golden week" wel een andere keer. Nagasaki heeft het tall ships weekend en zaterdag kwam de regen met bakken uit de hemel. Vannacht waren er vreselijke onweersbuien met donder en bliksem, de ramen moesten dicht, want de regen kwam naar binnen. De goden waren duidelijk ontstemt over het een of ander. Jammer van al die organisatie en jammer voor de toeristen die naar Nagasaki zijn gekomen. Zondag wisselt het tussen droog en miezerig weer, het zicht is belabbert, we zien nog maar vaag het station, dat nog geen 200 meter van ons vandaan ligt. Op internet lezen we dat het geweldig weer is in Nederland...
Gerard was 16 april jarig, een mooie reden om eens bij hun op bezoek te gaan. Vanaf Isahaya zijn we al goed op weg, dus we rijden vrijdag na het werk meteen door, een ritje van bijna 3 uur. We kunnen maar kort van het mooie landschap genieten, het is rond half 8 al donker. Het blijft moeilijk om daar aan te wennen. Dankzij het navigatie systeem en de aanwijzingen van Karin, vinden we zonder probleem de tempel tegenover het huis van de Preustings. Gerard staat ons op te wachten om ons te begeleiden naar een terrein waar we kunnen de auto kunnen parkeren. Het straatje waar ze aan wonen is zo smal, daar kun je niet parkeren.
De Preustings wonen in een heel gezellig huis, een grote woonkeuken en natuurlijk een tuin. Dat is wel zo handig met de kinderen. Het is er erg rustig, en af en toe hoor je de trommel van de tempel, da's wel heel wat anders dan de toeter van de vertrekkende schepen of het piepen van remmende treinen die wij horen in ons appartement in Nagasaki. Zaterdag is Gerard's verjaardag, dus cadeautjes aan de ontbijttafel met verjaardagsliedjes in het Nederlands en het Engels.
Indra spreekt al een aardig woordje Engels. Alhoewel het niet de bedoeling is dat Karin en Gerard Engels spreken, dat vind ze niet zo leuk, kunnen we toch wat woord spelletjes met haar spelen. "Horse" is paard, dat weet ze al, en "dog" is hond. "Chicken" is McNugget, en daar kun je niks tegen in brengen, we hebben er hartelijk om gelachen. Na het ontbijt zijn we naar Mt. Aso gegaan, een vulkaan vlak bij Kumamoto.
De bedoeling was om naar de rand van de krater te wandelen. Helaas was de vulkaan te actief, en de weg naar de krater was gesloten. We hebben toch wat in de buurt gewandeld, maar zo'n zicht in de krater is natuurlijk iets heel anders, we komen zeker terug.
De kinderen zijn een bezienswaardigheid op zich, de Japanners voelen vast dat ze niet voor niets naar Mt. Aso zijn gegaan. Ze hebben twee blonde kindjes gezien, en dat vinden ze geweldig. "Kawaii", hoor je ze vaak zeggen, Japans voor "schattig", en dat kunnen we alleen maar beamen. Onderweg naar huis zijn we in een heel traditioneel Japans tentje thee gaan drinken. We hadden een privé kamer in het restaurant, iets wat je wel vaker ziet in Japan. De deur gaat dicht en je heb je privacy, kinderen kunnen hun gang gaan en hoeven niet stil te blijven zitten. We hadden een geweldig uitzicht op een Japanse tuin met een vijver vol kleurige koi karpers.
Terug in Kumamoto was het tijd om boodschappen te gaan doen. Gerard heeft een barbecue gekregen voor zijn verjaardag, en die gaan we meteen inwijden. Naast het gebruikelijke vlees voor op de barbecue, kopen we ook lekkere garnalen en zalm, vis is populairder in Japan dan vlees, en dat vinden wij prima.
Zondag gaan we naar het kasteel in Kumamoto, dat moet je gezien hebben wanneer je in Kumamoto bent. Het is het derde grootste kasteel in Japan en een van de mooiste.
Er lopen ook traditioneel geklede krijgers en samurai rond, zoiets kan het kind in je naar boven halen....
Het kasteel is mooi gerestaureerd, en van alle gemakken voorzien. Overal zijn drinkwater fonteintjes en toiletten - schone toiletten.
Vuilnisbakken zie je er niet zo veel, maar dat lijkt meer typerend voor Japan. Het is de bedoeling dat je zelf je rotzooi mee naar huis neemt...
De Preustings wonen in een heel gezellig huis, een grote woonkeuken en natuurlijk een tuin. Dat is wel zo handig met de kinderen. Het is er erg rustig, en af en toe hoor je de trommel van de tempel, da's wel heel wat anders dan de toeter van de vertrekkende schepen of het piepen van remmende treinen die wij horen in ons appartement in Nagasaki. Zaterdag is Gerard's verjaardag, dus cadeautjes aan de ontbijttafel met verjaardagsliedjes in het Nederlands en het Engels.
Indra spreekt al een aardig woordje Engels. Alhoewel het niet de bedoeling is dat Karin en Gerard Engels spreken, dat vind ze niet zo leuk, kunnen we toch wat woord spelletjes met haar spelen. "Horse" is paard, dat weet ze al, en "dog" is hond. "Chicken" is McNugget, en daar kun je niks tegen in brengen, we hebben er hartelijk om gelachen. Na het ontbijt zijn we naar Mt. Aso gegaan, een vulkaan vlak bij Kumamoto.
De bedoeling was om naar de rand van de krater te wandelen. Helaas was de vulkaan te actief, en de weg naar de krater was gesloten. We hebben toch wat in de buurt gewandeld, maar zo'n zicht in de krater is natuurlijk iets heel anders, we komen zeker terug.
De kinderen zijn een bezienswaardigheid op zich, de Japanners voelen vast dat ze niet voor niets naar Mt. Aso zijn gegaan. Ze hebben twee blonde kindjes gezien, en dat vinden ze geweldig. "Kawaii", hoor je ze vaak zeggen, Japans voor "schattig", en dat kunnen we alleen maar beamen. Onderweg naar huis zijn we in een heel traditioneel Japans tentje thee gaan drinken. We hadden een privé kamer in het restaurant, iets wat je wel vaker ziet in Japan. De deur gaat dicht en je heb je privacy, kinderen kunnen hun gang gaan en hoeven niet stil te blijven zitten. We hadden een geweldig uitzicht op een Japanse tuin met een vijver vol kleurige koi karpers.
Terug in Kumamoto was het tijd om boodschappen te gaan doen. Gerard heeft een barbecue gekregen voor zijn verjaardag, en die gaan we meteen inwijden. Naast het gebruikelijke vlees voor op de barbecue, kopen we ook lekkere garnalen en zalm, vis is populairder in Japan dan vlees, en dat vinden wij prima.
Zondag gaan we naar het kasteel in Kumamoto, dat moet je gezien hebben wanneer je in Kumamoto bent. Het is het derde grootste kasteel in Japan en een van de mooiste.
Er lopen ook traditioneel geklede krijgers en samurai rond, zoiets kan het kind in je naar boven halen....
Het kasteel is mooi gerestaureerd, en van alle gemakken voorzien. Overal zijn drinkwater fonteintjes en toiletten - schone toiletten.
Vuilnisbakken zie je er niet zo veel, maar dat lijkt meer typerend voor Japan. Het is de bedoeling dat je zelf je rotzooi mee naar huis neemt...