Hirado
15 May 2005
Japan heeft iets met Nederland en dat is duidelijk te zien. Buiten de "officiële" herinneringen aan Nederland, zoals Dejima in Nagasaki is er Huis ten Bosch: een groot park met copieën van Nederlandse gebouwen zoals de Dom toren en natuurlijk Huis ten Bosch. Dit weekend hebben we een bezoek gebracht aan CAS Village, wat ondanks dat het pas in maart dit jaar geopend is, al de bijnaam "Holland Village' heeft.

Dat is niet verwonderlijk, ook hier vind je copiën van Nederlandse huizen zoals je ze in b.v. Alkmaar vindt. Dit keer geen culturele reden, Holland Village is een groot winkel centrum. In eerste instantie konden we niet geloven dat er een nieuw park uit de grond gestampt zou worden om alleen als winkel centrum te dienen, maar het is echt zo. Niet een gewoon winkel centrum, maar een waar je voor allerlei specialiteiten terecht kunt. Ze hebben ook oer-Hollandse terrasjes aan het water en een pond die je overbrengt naar een eilandje, met nog meer winkeltjes in Nederlandse huisjes. Je kunt er je trouwdag vieren en alles wordt dan voor je geregeld, daar is ook een speciaal "bridal desk" voor ingericht: een soort Japanse "wedding planner".

Maar daar hebben we niet zo'n interesse in dus gaan we verder... En dat betekent naar het doel van onze reis: Hirado. Hirado ligt op een eiland wat met een brug aan Kyushu ("ons" eiland) is verbonden. Het lijkt een copy van de Golden Gate bridge bij San Franscisco en ziet er geweldig uit.

Hirado is een gezellig plaatsje met veel groen en bezienswaardigheden zoals, hoe kan het anders, de eerste Nederlandse handelspost in Japan. We hebben een kaart van de stad en er staat ook in het Engels op wat we waar kunnen zien, da's wel handig.We wandelen van kerk naar kasteel en van tempel naar gedenkteken.


Er is veel aandacht besteedt aan de herinneringen van vroegere tijden, en waar mogelijk is er een park omheen gemaakt. Ondanks dat we in de stad liepen, hadden we echt het buiten gevoel. Via het informatie bureau in de haven hebben we een ryokan gevonden. Dit is een traditioneel Japans hotel waar je in tatami kamers slaapt. Een tatami kamer is een kamer waar matten op de vloer liggen, i.p.v. vloerbedekking of een houten vloer.

Het is traditioneel ingericht met een laag tafeltje met kussens er om heen. Toen we aankwamen kregen we koude thee geserveerd in onze kamer. Tijdens onze omzwerving door de stad hadden ze ons bed opgemaakt.

Dit houdt in dat er dunne matrasjes op de grond zijn gelegd, met een kussen en een dekbed. Wij kregen twee dunne matrasjes, waarschijnlijk omdat we buitenlanders zijn, en dat kwam goed uit. Hoewel het natuurlijk harder is dan ons eigen bed, is het toch comfortabel slapen. Het ontbijt was natuurlijk ook traditioneel en dit keer bestond het uit: miso soep, rijst, koude vis, tofu, een gebakken ei en salade. Hierbij werd koude en warme groene thee geserveerd. Niet alle groene thee smaakt hetzelfde, soms zit er een beetje een koffie smaak aan. Dat was ook hier het geval, dus het was niet zo erg dat het maar een klein potje thee was. Het is even wennen om een halve warme maaltijd op nuchtere maag te eten, maar het was lekker. We hadden in ieder geval een goede bodem om onze reis voort te zetten.
We gaan verder naar Ikitsuki eiland. Ook dit eiland bereik je via een brug. In het blauw deze keer, maar minstens zo indrukwekkend als de Japanse versie van de Golden Gate brug.. Ikitsuki eiland is niet zo groot, dus we besluiten om via de de kust route het eiland te bezichtigen. Aan mooie uitkijkpunten geen gebrek.


De rotsen zijn erg steil en aan de noordkant van het eiland zou je walvissen kunnen zien, maar hoe we ook turen door de verrekijker, we zien niet eens een vin boven het water uit komen. We maken ook hier een wandeling, langs de kust, bergje op en bergje af. Soms loop je zo dicht langs de rand, dat je je wel afvraagt of dat verstandig is. Vooral wanneer je van een afstand hebt gezien dat er weer een stuk rots op het punt staat om in de zee te vallen. Maar goed, we hebben het overleefd en het was zeer zeker de moeite waard.

Dat is niet verwonderlijk, ook hier vind je copiën van Nederlandse huizen zoals je ze in b.v. Alkmaar vindt. Dit keer geen culturele reden, Holland Village is een groot winkel centrum. In eerste instantie konden we niet geloven dat er een nieuw park uit de grond gestampt zou worden om alleen als winkel centrum te dienen, maar het is echt zo. Niet een gewoon winkel centrum, maar een waar je voor allerlei specialiteiten terecht kunt. Ze hebben ook oer-Hollandse terrasjes aan het water en een pond die je overbrengt naar een eilandje, met nog meer winkeltjes in Nederlandse huisjes. Je kunt er je trouwdag vieren en alles wordt dan voor je geregeld, daar is ook een speciaal "bridal desk" voor ingericht: een soort Japanse "wedding planner".

Maar daar hebben we niet zo'n interesse in dus gaan we verder... En dat betekent naar het doel van onze reis: Hirado. Hirado ligt op een eiland wat met een brug aan Kyushu ("ons" eiland) is verbonden. Het lijkt een copy van de Golden Gate bridge bij San Franscisco en ziet er geweldig uit.

Hirado is een gezellig plaatsje met veel groen en bezienswaardigheden zoals, hoe kan het anders, de eerste Nederlandse handelspost in Japan. We hebben een kaart van de stad en er staat ook in het Engels op wat we waar kunnen zien, da's wel handig.We wandelen van kerk naar kasteel en van tempel naar gedenkteken.


Er is veel aandacht besteedt aan de herinneringen van vroegere tijden, en waar mogelijk is er een park omheen gemaakt. Ondanks dat we in de stad liepen, hadden we echt het buiten gevoel. Via het informatie bureau in de haven hebben we een ryokan gevonden. Dit is een traditioneel Japans hotel waar je in tatami kamers slaapt. Een tatami kamer is een kamer waar matten op de vloer liggen, i.p.v. vloerbedekking of een houten vloer.

Het is traditioneel ingericht met een laag tafeltje met kussens er om heen. Toen we aankwamen kregen we koude thee geserveerd in onze kamer. Tijdens onze omzwerving door de stad hadden ze ons bed opgemaakt.

Dit houdt in dat er dunne matrasjes op de grond zijn gelegd, met een kussen en een dekbed. Wij kregen twee dunne matrasjes, waarschijnlijk omdat we buitenlanders zijn, en dat kwam goed uit. Hoewel het natuurlijk harder is dan ons eigen bed, is het toch comfortabel slapen. Het ontbijt was natuurlijk ook traditioneel en dit keer bestond het uit: miso soep, rijst, koude vis, tofu, een gebakken ei en salade. Hierbij werd koude en warme groene thee geserveerd. Niet alle groene thee smaakt hetzelfde, soms zit er een beetje een koffie smaak aan. Dat was ook hier het geval, dus het was niet zo erg dat het maar een klein potje thee was. Het is even wennen om een halve warme maaltijd op nuchtere maag te eten, maar het was lekker. We hadden in ieder geval een goede bodem om onze reis voort te zetten.
We gaan verder naar Ikitsuki eiland. Ook dit eiland bereik je via een brug. In het blauw deze keer, maar minstens zo indrukwekkend als de Japanse versie van de Golden Gate brug.. Ikitsuki eiland is niet zo groot, dus we besluiten om via de de kust route het eiland te bezichtigen. Aan mooie uitkijkpunten geen gebrek.


De rotsen zijn erg steil en aan de noordkant van het eiland zou je walvissen kunnen zien, maar hoe we ook turen door de verrekijker, we zien niet eens een vin boven het water uit komen. We maken ook hier een wandeling, langs de kust, bergje op en bergje af. Soms loop je zo dicht langs de rand, dat je je wel afvraagt of dat verstandig is. Vooral wanneer je van een afstand hebt gezien dat er weer een stuk rots op het punt staat om in de zee te vallen. Maar goed, we hebben het overleefd en het was zeer zeker de moeite waard.