Kyoto
17 Jul 2005
Japan heeft een nationale feestdag in juli: Marine Dag, en dat beterkent een lang weekend. Kyoto stond op ons lijstje van te bezichtigen steden, dus de beslissing was snel gemaakt. We boeken de nachttrein heen en vliegen terug, om zo het meeste uit het lange weekend te halen. Helaas volgde actie om ook daadwerkelijk een hotel te boeken niet snel genoeg. Oké, er was een festival, maar dat wil toch niet zeggen dat alle hotels vol zijn... toch?! Ja, hoor, dat was wel het geval. We hebben een hele avond aan de telefoon gehangen om een hotel te kunnen boeken, maar alles was vol. We hebben ons op de wachtlijst van Kyoto's Cheapest Inn laten zetten en boeken voor de zekerheid een hotel in Osaka. Het is een half uur met de trein vanaf Kyoto, maar het is het beste wat we konden vinden.
Een dag voor vertrek krijgen we bevestigen van Kyoto's Cheapest Inn. Vroeg inchecken was geen probleem, dat komt goed uit, kunnen we even douchen voor we de verkenningstocht gaan beginnen. Dat leek ons wel lekker na de tocht met de nachttrein.
De treinreis was heel comfortabel. We hebben een tweepersoons coupé met een stapelbed. Het onderste bed kan omgezet worden naar twee stoelen een een tafel. Na een rit van 12 uur, komen we om 8 uur 's ochtends aan in Kyoto. We vinden het hotel snel, het blijkt een grote ruimte te zijn, met een stuk of twintig stapelbedden, drie douches en drie toiletten. Het is niet wat we verwachtten, maar het is new, schoon en ligt centraal, ons hoor je niet klagen.
Na een welkome douche gaan we op pad. We hebben het druk, willen veel zien en dat in korte tijd. Kyoto heeft honderden tempels verspreid door de stad. Natuurlijk kunnen we ze nieet allemaal bezoeken, we moeten dus een selectie maken.
Aan het einde van de dag gaan we naar de Yasaka tempel en park. Daar gebeurd van alles, ter voorbereiding van het Gion Matsuri festival morgen. Groepen mensen lopen door het park, terwijl ze muziek maken om de goden gunstig te stemmen, zodat het mooi weer zal zijn tijdens het festival (zie filpmpje).
Poort naar de Yasaka tempel
Er staat ook een toneel uitvoering gepland. Voor het profisorische podium zijn wat houten banken neergezet. Het is een uur voor de voorstelling begint, en de banken zitten al goed vol. We hebben geluk, er wordt wat opgeschoven, zodat we er toch nog bij passen. Het is een lange zit, het is nog erg warm, en de warmte kan niet weg. Er is een groot stuk plastic gespannen over het podium en de banken, ter bescherming tegen de regen, die niet valt...
Het toneel is erg kleurrijk. Naast ons zitten twee Japanse dames die Engels spreken. Zij vertellen ons een beetje over de verhalen van de voorstelling, zo begrijpen we een beetje waar we naar kijken.... De dames zijn lerares Engels op de middelbare school. Het gesprek verloopt moeizaam, omdat er regelmatig de hulp van de vertaalcomputer nodig is. Wanneer wij iets vragen, krijgen we een kort antwoord. Daarna gaan ze samen overleggen, met behulp van de inmiddels onmisbare vertaalcomputer, en een paar minuten later krijgen we het meer uitgebreide antwoord op onze vraag. Na deze ervaring wordt het iets duidelijker voor ons waarom er zo veel Japanners zo slecht of geen Engels spreken.
Op zondag gaan we op tijd naar de optocht, zodat we een goeie plaats hebben. Grote wagens worden door de straat getrokken. Het festival stamt uit vroegere tijden en was bestemd om de goden gunstig te stemmen, zodat ze de mensen zouden beschermen tegen ziektes en slechte oogsten.
Natuurlijk stond een bezoek aan Gion, de traditionele geisha wijk in Kyoto op het lijstje. Er lopen veel jonge mensen in kimono rond, ziet er erg kleurrijk uit. Gion heeft veel restaurants, met terrasjes aan de rivier. Daar hebben we gegeten, erg romantisch
Na het eten zijn we naar de rivier gegaan, lekker afkoelen met de voeten in het water. Het is er erg druk en gezellig.
De smalle straatjes van Gion
De tijd vliegt, op maandag hebben we nog een paar uur te besteden voor we naar het vliegveld moeten. We bezoeken het Keizerlijk Paleis en Nijo Kasteel. Je kunt een tour boeken, maar je kunt alleen reserveren in het Japans. Daar komt nog bij dat je zelf je eigen Japanse gids mee moet nemen. Je snapt wel dat dat niet gelukt is. Maar de parken bij het paleis en kasteel zijn ook de moeite waard.
Ingang naar het keizerlijk paleis
De muur rond Nijo kasteel
De laatste tempel die we bezoeken is de Rokuon-ji tempel. Hij is bezet met bladgoud, erg indrukwekkend. Niet verwonderlijke dat deze tempel op de lijst van wereld cultuur erfgoed staat. De tuiin is nog steeds volgens origineel ontwerp.
Voor we op de bus stappen die ons naar het vliegveld brengt, bezoeken we Kyoto station. AEen groot en modern gebouw met een groot winkelcentrum, restaurants en natuurlijk de trein en metro perrons. Vanaf de bovenste verdieping heb je een mooi uitzicht op Kyoto.
Een dag voor vertrek krijgen we bevestigen van Kyoto's Cheapest Inn. Vroeg inchecken was geen probleem, dat komt goed uit, kunnen we even douchen voor we de verkenningstocht gaan beginnen. Dat leek ons wel lekker na de tocht met de nachttrein.
De treinreis was heel comfortabel. We hebben een tweepersoons coupé met een stapelbed. Het onderste bed kan omgezet worden naar twee stoelen een een tafel. Na een rit van 12 uur, komen we om 8 uur 's ochtends aan in Kyoto. We vinden het hotel snel, het blijkt een grote ruimte te zijn, met een stuk of twintig stapelbedden, drie douches en drie toiletten. Het is niet wat we verwachtten, maar het is new, schoon en ligt centraal, ons hoor je niet klagen.
Na een welkome douche gaan we op pad. We hebben het druk, willen veel zien en dat in korte tijd. Kyoto heeft honderden tempels verspreid door de stad. Natuurlijk kunnen we ze nieet allemaal bezoeken, we moeten dus een selectie maken.
Aan het einde van de dag gaan we naar de Yasaka tempel en park. Daar gebeurd van alles, ter voorbereiding van het Gion Matsuri festival morgen. Groepen mensen lopen door het park, terwijl ze muziek maken om de goden gunstig te stemmen, zodat het mooi weer zal zijn tijdens het festival (zie filpmpje).
Poort naar de Yasaka tempel
Er staat ook een toneel uitvoering gepland. Voor het profisorische podium zijn wat houten banken neergezet. Het is een uur voor de voorstelling begint, en de banken zitten al goed vol. We hebben geluk, er wordt wat opgeschoven, zodat we er toch nog bij passen. Het is een lange zit, het is nog erg warm, en de warmte kan niet weg. Er is een groot stuk plastic gespannen over het podium en de banken, ter bescherming tegen de regen, die niet valt...
Het toneel is erg kleurrijk. Naast ons zitten twee Japanse dames die Engels spreken. Zij vertellen ons een beetje over de verhalen van de voorstelling, zo begrijpen we een beetje waar we naar kijken.... De dames zijn lerares Engels op de middelbare school. Het gesprek verloopt moeizaam, omdat er regelmatig de hulp van de vertaalcomputer nodig is. Wanneer wij iets vragen, krijgen we een kort antwoord. Daarna gaan ze samen overleggen, met behulp van de inmiddels onmisbare vertaalcomputer, en een paar minuten later krijgen we het meer uitgebreide antwoord op onze vraag. Na deze ervaring wordt het iets duidelijker voor ons waarom er zo veel Japanners zo slecht of geen Engels spreken.
Op zondag gaan we op tijd naar de optocht, zodat we een goeie plaats hebben. Grote wagens worden door de straat getrokken. Het festival stamt uit vroegere tijden en was bestemd om de goden gunstig te stemmen, zodat ze de mensen zouden beschermen tegen ziektes en slechte oogsten.
Natuurlijk stond een bezoek aan Gion, de traditionele geisha wijk in Kyoto op het lijstje. Er lopen veel jonge mensen in kimono rond, ziet er erg kleurrijk uit. Gion heeft veel restaurants, met terrasjes aan de rivier. Daar hebben we gegeten, erg romantisch
Na het eten zijn we naar de rivier gegaan, lekker afkoelen met de voeten in het water. Het is er erg druk en gezellig.
De smalle straatjes van Gion
De tijd vliegt, op maandag hebben we nog een paar uur te besteden voor we naar het vliegveld moeten. We bezoeken het Keizerlijk Paleis en Nijo Kasteel. Je kunt een tour boeken, maar je kunt alleen reserveren in het Japans. Daar komt nog bij dat je zelf je eigen Japanse gids mee moet nemen. Je snapt wel dat dat niet gelukt is. Maar de parken bij het paleis en kasteel zijn ook de moeite waard.
Ingang naar het keizerlijk paleis
De muur rond Nijo kasteel
De laatste tempel die we bezoeken is de Rokuon-ji tempel. Hij is bezet met bladgoud, erg indrukwekkend. Niet verwonderlijke dat deze tempel op de lijst van wereld cultuur erfgoed staat. De tuiin is nog steeds volgens origineel ontwerp.
Voor we op de bus stappen die ons naar het vliegveld brengt, bezoeken we Kyoto station. AEen groot en modern gebouw met een groot winkelcentrum, restaurants en natuurlijk de trein en metro perrons. Vanaf de bovenste verdieping heb je een mooi uitzicht op Kyoto.