Hawaii
15 Jul 2007
Hawaii stond al een tijdje op het lijstje, want op Big Island is een vulkaan waar constant lava uit stroomt: Kilauea. Met een georganiseerde wandeling kun je dichtbij die verse lavastromen komen, en dat leek ons wel een geweldige ervaring. Jaren en jaren stroomt de lava uit de vulkaan, zo de oceaan in......... hebben wij eindelijk onze reis geboekt, zorgen een paar kleine aardbevingen ervoor dat het lava niveau zo'n 100 meter zakt. Mooi dat we die lava stromen dus niet kunnen zien. Maar goed, Hawaii heeft nog meer te bieden en we gaan er gewoon van genieten. Wanneer we uit Japan vertrekken, is er een orkaan op komst, maar gelukkig zijn we net op tijd weg.
We hebben 10 dagen vacantie en gaan eerst naar Big Island en daarna naar Oahu. We slapen in King Kamehameha's Kona Beach Hotel. Het hotel, een typisch voorbeeld van vergane glorie, ligt 5 min lopen van het strand. Maar er is zoveel te zien op het eiland, dat we geen tijd nemen om naar het strand te gaan. Big Island is duidelijk voor de natuurliefhebbers, 's avonds kun je er een kanon afschieten en je raakt nog niemand. Daar kwamen we de laatste avond achter. Omdat we nog geen kans hadden gezien om lekker aan het strand een cocktailtje te drinken, hadden we de laatste dag besloten om vroeg terug te zijn bij het hotel. Om half 10 stonden we opgedoft en wel op de boulevard, om te zien dat alle restaurants dicht waren, of op het punt stonden om dicht te gaan. We konden nog net een restaurantje vinden wat open was. Helaas geen uitzicht op het strand, maar de menukaart zag er lekker uit. Er waren nog twee andere tafeltjes bezet, dus we zaten niet alleen..... dachten we. Net nadat we ons eten besteld hadden, stonden de andere gasten op en vertrokken. Toen ons eten (wat helemaal niet zo lekker smaakte als het er uit zag) werd geserveerd, werd er achter ons ook meteen begonnen met het opstapelen van de stoelen. Niet echt gezellig.....
We hebben een auto gehuurd, wel zo makkelijk want er valt genoeg te zien en daar kom je met een georganiseerde reis nooit. Onze eerste tocht gaat naar Hawaii Volcanoes National Park. Onderweg stoppen we voor een picknick aan de rotsige kust en wat korte verkennings wandelingen langs de zuidelijke kust. Ondanks dat we DE vulkaan niet kunnen bezoeken, is het park zeer zeker de moeite waard. Er zijn verschillende wandelingen uitgezet, en we kiezen er een die dwars door een vulkaan krater loopt. Het landschap is erg woest en door de miezer regen en het wat grijze weer, wordt dat woeste beeld alleen maar versterkt.
Ook de volgende dag gaan we naar het Hawaii Volcanoes National Park. We brengen er zo ongeveer de hele dag door. Er zijn diverse lava vlaktes en regelmatig staan er bordjes die aangeven hoe oud de lava is. Er zijn zelfs petroglyphen gevonden. Dat de lava geen rekening houdt met aangelegde wegen is duidelijk....
De laatste dag verkennen we het noorden van Big Island. We bezoeken eerst een historisch dorp, Puuhonua o Honaunau - zoals zoveel namen hier, ook weer een echte tongbreker om uit te spreken. Niet slecht om hier te wonen, lekker huisje aan het strand, 's avonds een hengeltje uitgooien voor het eten, een partijtje dammen op de plaatselijke steen....
Het standbeeld van Kamehameha staat vers in de verf te stralen in de zon. Hij speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van Hawaii. Hotels, snelwegen en cocktails dragen zijn naam, en zijn afbeelding staat op veel aanwijsbordjes.
Op weg terug naar het hotel doen we Mana Kea aan. Helaas hebben we geen 4x4, dus kunnen we niet naar de top rijden. We parkeren bij het visitors center en lopen een half uurtje de berg op om van een geweldige zonsondergang te genieten. Terug bij het visitors center zien we dat er een paar telescopen opgesteld staan. Gelukkig is het niet al te druk, dus we krijgen genoeg kans om diverse planeten te zien. Het is geweldig om met eigen ogen de ringen van Saturnus en de manen van Jupiter te zien.
Vanaf Kona vliegen we terug naar Honolulu. Na de auto opgehaald te hebben, rijden we naar het EWA Hotel, niet slecht, maar ook niet zo geweldig als de website doet vermoeden. Weer lekker dicht bij het strand, maar hier is het een stuk levendiger dan op Big Island. Blauw water, witte stranden, en vooral veeeeel winkels en restaurants. Hier hoeven we niet bang te zijn dat we aan de gesloten deur komen te staan. Maar we beginnen maar meteen goed met een cocktail: margarita voor Carlos en lava flow voor Lenette. Met uitzicht op palmbomen en strand is het goed toeven bij de tiki bar, om de hoek bij ons hotel.
Uiteraard staat Pearl Harbor ook op onze lijst van "must see". Het is duidelijk dat we te verwend zijn met het navigatie systeem in onze auto in Japan. Nu hebben we er geen, en het is meteen ellende. Pearl Harbor ligt dicht bij Honolulu, maar het lukt ons toch om er ruim een uur over te doen om het te vinden. Maar als we er dan eindelijk zijn, is al het gezoek toch wel de moeite waard geweest. We krijgen claustrofobie bij het zien van de slaapplaatsen en kleine ruimtes in een onderzeeer als de Bowfin. We voelen ons heel stoer op de stoel een of ander gigantisch wapen aan dek van de onderzeeer. Maar als we dan op het Arizona Memorial zijn, is het erg triest en zie je zelfs geen nut in het spelen van oorlogsspelletjes.
Oahu heeft een geweldige kustlijn. Niet overal kun je lekker op het strand liggen, maar dat maakt het juist zo interessant om een tour langs de kust te maken. We wandelen door een botanische tuin, in een vulkaan krater, stoppen bij verschillende indrukwekkend uitkijk punten. Vooral Nu'uanu Pali lookout is een aparte ervaring, het lijkt wel een windtunnel.
In het Polynesian Cultural Center krijg je een indruk van de verschillende culturen in Polynesie, waar Hawaii ook deel van uitmaakt. Eindelijk is het dan zo ver, we krijgen een lei omgehangen. Dat doen ze niet meer wanneer je uit het vliegtuig stapt... Hier leer je hoe je de hula danst, zie je hoe ze leven op de diverse eilanden, hoe ze muziek maken en krijg je een tatoeage. 's Avonds is er een luau, met een buffet van o.a. kalua varken
De avond wordt afgesloten met een geweldige show. Alhoewel het eten niet om over naar huis te schrijven was, en we veel te lang moesten wachten, maakte de show weer heel veel goed. Zie ook het Hawaii filmpje.
De laatste dag gaan we naar Diamond Head, een uitkijkpunt, en natuurlijk nog even genieten van het strand. De bekende grote golven hebben we niet meegemaakt, die zijn er in de winter. Maar dat de surf cultuur heel sterk is, kun je zelfs zien aan de deuren van de Burger King.
De tijd vliegt, het is alweer voorbij en tijd om naar huis te gaan.
We hebben 10 dagen vacantie en gaan eerst naar Big Island en daarna naar Oahu. We slapen in King Kamehameha's Kona Beach Hotel. Het hotel, een typisch voorbeeld van vergane glorie, ligt 5 min lopen van het strand. Maar er is zoveel te zien op het eiland, dat we geen tijd nemen om naar het strand te gaan. Big Island is duidelijk voor de natuurliefhebbers, 's avonds kun je er een kanon afschieten en je raakt nog niemand. Daar kwamen we de laatste avond achter. Omdat we nog geen kans hadden gezien om lekker aan het strand een cocktailtje te drinken, hadden we de laatste dag besloten om vroeg terug te zijn bij het hotel. Om half 10 stonden we opgedoft en wel op de boulevard, om te zien dat alle restaurants dicht waren, of op het punt stonden om dicht te gaan. We konden nog net een restaurantje vinden wat open was. Helaas geen uitzicht op het strand, maar de menukaart zag er lekker uit. Er waren nog twee andere tafeltjes bezet, dus we zaten niet alleen..... dachten we. Net nadat we ons eten besteld hadden, stonden de andere gasten op en vertrokken. Toen ons eten (wat helemaal niet zo lekker smaakte als het er uit zag) werd geserveerd, werd er achter ons ook meteen begonnen met het opstapelen van de stoelen. Niet echt gezellig.....
We hebben een auto gehuurd, wel zo makkelijk want er valt genoeg te zien en daar kom je met een georganiseerde reis nooit. Onze eerste tocht gaat naar Hawaii Volcanoes National Park. Onderweg stoppen we voor een picknick aan de rotsige kust en wat korte verkennings wandelingen langs de zuidelijke kust. Ondanks dat we DE vulkaan niet kunnen bezoeken, is het park zeer zeker de moeite waard. Er zijn verschillende wandelingen uitgezet, en we kiezen er een die dwars door een vulkaan krater loopt. Het landschap is erg woest en door de miezer regen en het wat grijze weer, wordt dat woeste beeld alleen maar versterkt.
Ook de volgende dag gaan we naar het Hawaii Volcanoes National Park. We brengen er zo ongeveer de hele dag door. Er zijn diverse lava vlaktes en regelmatig staan er bordjes die aangeven hoe oud de lava is. Er zijn zelfs petroglyphen gevonden. Dat de lava geen rekening houdt met aangelegde wegen is duidelijk....
De laatste dag verkennen we het noorden van Big Island. We bezoeken eerst een historisch dorp, Puuhonua o Honaunau - zoals zoveel namen hier, ook weer een echte tongbreker om uit te spreken. Niet slecht om hier te wonen, lekker huisje aan het strand, 's avonds een hengeltje uitgooien voor het eten, een partijtje dammen op de plaatselijke steen....
Het standbeeld van Kamehameha staat vers in de verf te stralen in de zon. Hij speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van Hawaii. Hotels, snelwegen en cocktails dragen zijn naam, en zijn afbeelding staat op veel aanwijsbordjes.
Op weg terug naar het hotel doen we Mana Kea aan. Helaas hebben we geen 4x4, dus kunnen we niet naar de top rijden. We parkeren bij het visitors center en lopen een half uurtje de berg op om van een geweldige zonsondergang te genieten. Terug bij het visitors center zien we dat er een paar telescopen opgesteld staan. Gelukkig is het niet al te druk, dus we krijgen genoeg kans om diverse planeten te zien. Het is geweldig om met eigen ogen de ringen van Saturnus en de manen van Jupiter te zien.
Vanaf Kona vliegen we terug naar Honolulu. Na de auto opgehaald te hebben, rijden we naar het EWA Hotel, niet slecht, maar ook niet zo geweldig als de website doet vermoeden. Weer lekker dicht bij het strand, maar hier is het een stuk levendiger dan op Big Island. Blauw water, witte stranden, en vooral veeeeel winkels en restaurants. Hier hoeven we niet bang te zijn dat we aan de gesloten deur komen te staan. Maar we beginnen maar meteen goed met een cocktail: margarita voor Carlos en lava flow voor Lenette. Met uitzicht op palmbomen en strand is het goed toeven bij de tiki bar, om de hoek bij ons hotel.
Uiteraard staat Pearl Harbor ook op onze lijst van "must see". Het is duidelijk dat we te verwend zijn met het navigatie systeem in onze auto in Japan. Nu hebben we er geen, en het is meteen ellende. Pearl Harbor ligt dicht bij Honolulu, maar het lukt ons toch om er ruim een uur over te doen om het te vinden. Maar als we er dan eindelijk zijn, is al het gezoek toch wel de moeite waard geweest. We krijgen claustrofobie bij het zien van de slaapplaatsen en kleine ruimtes in een onderzeeer als de Bowfin. We voelen ons heel stoer op de stoel een of ander gigantisch wapen aan dek van de onderzeeer. Maar als we dan op het Arizona Memorial zijn, is het erg triest en zie je zelfs geen nut in het spelen van oorlogsspelletjes.
Oahu heeft een geweldige kustlijn. Niet overal kun je lekker op het strand liggen, maar dat maakt het juist zo interessant om een tour langs de kust te maken. We wandelen door een botanische tuin, in een vulkaan krater, stoppen bij verschillende indrukwekkend uitkijk punten. Vooral Nu'uanu Pali lookout is een aparte ervaring, het lijkt wel een windtunnel.
In het Polynesian Cultural Center krijg je een indruk van de verschillende culturen in Polynesie, waar Hawaii ook deel van uitmaakt. Eindelijk is het dan zo ver, we krijgen een lei omgehangen. Dat doen ze niet meer wanneer je uit het vliegtuig stapt... Hier leer je hoe je de hula danst, zie je hoe ze leven op de diverse eilanden, hoe ze muziek maken en krijg je een tatoeage. 's Avonds is er een luau, met een buffet van o.a. kalua varken
De avond wordt afgesloten met een geweldige show. Alhoewel het eten niet om over naar huis te schrijven was, en we veel te lang moesten wachten, maakte de show weer heel veel goed. Zie ook het Hawaii filmpje.
De laatste dag gaan we naar Diamond Head, een uitkijkpunt, en natuurlijk nog even genieten van het strand. De bekende grote golven hebben we niet meegemaakt, die zijn er in de winter. Maar dat de surf cultuur heel sterk is, kun je zelfs zien aan de deuren van de Burger King.
De tijd vliegt, het is alweer voorbij en tijd om naar huis te gaan.